Rozengeur en maneschijn in het zuidwesten

Het leven gaat (niet) over rozen
Gaat het nou wel over rozen of niet?

NU:

Mijn buurvrouw heeft in ieder geval veel soorten rozen in haar tuin en hier op de velden waar ons huis zich bevindt groeien veel wilde rozen. De Cistus Ladanifer, prachtige witte bloemen met rood en geel en hun blaadjes laten de hele omgeving geuren. Ik ben er massageolie van aan het maken, elke gast krijgt een flesje mee als souvenir.

(Dankzij de adstringerende, helende en antiseptische eigenschappen stopt de essentiële olie van cistus bloedingen, bevordert het de genezing van oppervlakkige huidwonden en voorkomt het superinfectie. De plant is anti-infectieus, antiviraal, antibacterieel, bestrijdt virale infecties bij kinderen, kinkhoest, mazelen, roodvonk en waterpokken, en vermindert in het algemeen de “neiging om ziekten te krijgen die de ronde doen”).

Als je denkt dat je gewend bent dan is alles weer anders, hier is de natuur de baas, ik hou er van!

De warme wind uit het zuiden in is vurig, onrustig, maakt je gek , omarmt je liefdevol en zodra je eraan gewend bent is hij weer vertrokken. Dan volgt er stilte, immense stilte met mooie rustige golven van de oceaan, paarden die kalm over de velden kuieren, en alles en iedereen is loom, rust op de berg en in het dal. Ik geniet er elk moment van want echt(!) in een poep en een scheet is het weer anders, dan komt de westenwind langs; koud, hard, hoekig, blaast alles weg, verfrissend, opwekkend, en jolig. Nu kun je weer wat ondernemen, en een extraatje is dat je bij yoga op het strand dan ook gratis gezandstraald wordt.

Over yoga gesproken, de momenten van stilte die ik tijdens yoga en paardrijden ervaar kun je vergelijken met de stilte hier als de wind is weggevallen. Door de totale intense beweging van lichaam en geest komt er rust. Rust in beweging. Koester deze momenten want de wind wacht om de hoek … Alleen als men verandering omarmt is men echt vrij.

Ga je bij ons wandelen dan ben je in een mum van tijd in the middle of no-where. Je kunt dan door de zon niet heel ver kijken, de wilde bloemen lijken je te hypnotiseren met hun schoonheid en bedwelmende geur. Te midden daarvan stond ik op onze hond te wachten toen er 2 fanatieke vrouwelijke wandelaars aankwamen. Terwijl ze me passeerden lachten ze luid en legden me in het Amerikaans uit dat ze vanuit de verte twijfelden of ik een mens was of dat ik een ‘SIGN’ was!
Haha nou, dat is ook weer wat anders, toch leuk een teken in iemands leven te zijn!
(Een teken is een woord, gebaar, voorwerp of andersoortige betekenisdrager die verwijst naar een betekenis. De semiotiek, de wetenschap die tekens bestudeert, onderscheidt drie soorten tekens: de index, de icoon en het symbool).
Dat kreeg ik zomaar cadeau die dag. Ik kreeg terug wat wij zelf ook, na zolang eraan gewerkt te hebben, nu aan het doen zijn – mensen uit de brand helpen en Rust & Geluk te bieden d.m.v. yoga, paardrijden en surfen. En dan ben je ook zomaar een TEKEN!

I LOVE IT!

TERUGBLIK:

Vreemde talen
Naast dat je via de Stichting voor Rust & Geluk stroomtaal kunt leren (vloeiend je gevoel leren uiten met andere woorden) komt er desgewenst ook een Portugese dame Portugees aanleren. Jim en ik zijn er alvast mee begonnen.

Het mooie van in een land wonen waar je de taal niet van spreekt is dat je ongeacht wat dan ook begrijpend luisteren leert. Je wordt er nederig van. Ik merk het heel erg bij mezelf, onder Nederlanders kan ik nog wel eens te vaak het woord nemen terwijl anderen nog wilden spreken. Nu ben ik een en al luisterend oor.

Uit veel van mijn belevingen hier blijkt dat we echt beoefenen wat we onderwijzen en ik geniet er enorm van.

Vreemde talen, vreemde gasten: we hadden twee Russinnen, een Duitse dame en een Portugese die een retreat bij ons geboekt hadden. Jee dat was ook weer een beleving. De Russinnen vergelijk ik maar met de koude Westenwind en de mooie lieve Duitse met de wind uit het Zuiden en de Portugese met een kalm bergmeer. Eerlijk gezegd heb ik er te makkelijk over nagedacht, lekker de andere kant op gekeken, als iemand me er op wees dat er ook ‘andere’ mensen zomaar op je veranda (ik wou schrijven stoep maar ja nu hebben we een veranda) kunnen staan. Toen mocht ik dat dus beleven. Stormy weather: hoe de Russinnen ze op het idee zijn gekomen om bij ons te boeken is me nu nog een raadsel.

Twee superintelligente carrièrevrouwtjes die uit hadden gekeken naar een retreat met mij. Nou toen dat gezegd was had ik al de bibbers en vervolgens kreeg ik een blackout en ging niets meer zoals ik het een paar jaar geleden had verzonnen. Een van hen (de baas van de twee) sliep niet goed, had last van de honden, en insecten … dingen waar ik niet echt wat aan kon doen behalve een muggenlampje kopen. Verder hebben ze gewoon het programma gevolgd zonder een kik te geven en vertrokken ze weer zoals aangegeven op de boeking. Toen ontvingen we een mega-slechte review en was er niets goed aan het retreat. Het enige dat ik weet is dat ik een enorm slecht gevoel had bij hun aanwezigheid en verder was het oppervlakkig ‘gezellig’. Volgende keer toon ik moed , spreek ik iemand echt aan, breek ik bij mezelf in en vertel ik over mijn gevoel. Kijken wat er dan gebeurt.

Bij de Duitse en de Portugese was alles goed, leuk en aardig, gelukkig bleven zij allebei 5 dagen en maakten ze al het moeilijke van de Russinnen goed. We zaten op één lijn en ze hebben dubbel en dwars van ons programma genoten en wij van hen! Al doende gaan we het leren, het is nooit te laat!


VOORUITBLIK:

We gaan de zomer in, we nemen weinig boekingen aan en Jim en ik gaan in de ochtenden (tussen 8.00 en 12.30) trachten wat nieuwe paden te banen op ons terrein (bomen zagen/opruimen en bramenstruiken inperken). De middagen (tussen 16.00 en 20.30) zijn voor ons om de omgeving te verkennen, Portugees te leren en de tijd te nemen om te koken, onszelf te verdiepen in yoga, sjamanisme, een medicinale kruidentuin ontwerpen en onze vrienden her en der hierbij helpen. Ik zie het wel zitten hier!
Veel liefs uit Portugal en wellicht tot ziens op onze berg!
Jim & Claudia.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *